De Amerikaanse journalist zoomt in op een groep West-Berlijners in 1962, die tunnels groeven onder de Berlijnse Muur, om zo familie en anderen naar het westen te helpen vluchten. Een van de helden, de wielrenner Harry Seidel, groef met zijn helpers zeven tunnels, waarlangs tientallen mensen konden ontsnappen. De groep werd echter geïnfiltreerd door de Oost-Duitse geheime dienst Stasi: een groepslid verried de tunnelwerkers in ruil voor betaling. Zo belandden veel medewerkers en vluchtelingen in de cel. Het was midden in de Koude Oorlog. Het boek toont bemoeienissen van het Witte Huis om de tunnels uit de publiciteit te houden. President Kennedy was bang voor incidenten die tot oorlog met de Sovjet-Unie konden leiden, vooral tijdens de Cuba-crisis waaraan de Berlijnse kwestie was gekoppeld. Zo werden reportages van Amerikaanse nieuwszenders (die de tunnelbouwers sponsorden) tegengewerkt. Het boek gaat onder andere in op de motivatie tot en de fysieke problemen met het tunnelgraven, het zoeken van vluchtkandidaten en al dan niet gelukte vluchtpogingen. Alles spannend verteld. Met een katern zwart-witfoto's, bronvermelding in eindnoten, een literatuurlijst en register. Verberg tekst