De 71-jarige Addie stelt haar buurman Louis, die ze amper kent, voor om de nachten samen door te brengen. Ze is niet uit op een seksuele relatie, maar zoekt gezelschap en verbondenheid. Terwijl ze in bed liggen te praten, leren Addie en Louis elkaar beetje bij beetje kennen. Hun band wordt sterker als Addies kleinzoon Jamie tijdelijk bij haar komt wonen. Onder druk van de buitenwereld en hun kinderen komt hun relatie echter onder druk te staan. Het verhaal is een ontroerende ode aan liefde en tederheid op latere leeftijd, verteld vanuit het perspectief van beide hoofdpersonen. De verteltoon is rustig en enigszins terughoudend, alsof de schrijver de privacy van zijn personages respecteert. De Amerikaanse auteur (1943-2014) schreef het boek in de laatste maanden van zijn leven. Het vormt een prachtig slotstuk van zijn oeuvre, waarin het onderscheid tussen deugdelijkheid en bekrompenheid en het grijpen van tweede kansen belangrijke thema’s zijn. Geen aanhalingstekens bij de dialogen. De auteur staat hoog aangeschreven in de Amerikaanse literatuur, maar is in Nederland minder bekend. Geschikt voor een breed lezerspubliek. Verberg tekst