Lebowski Publishers ziet het succes van de mommy porn en wil graag een graantje meepikken. Daarom wordt het Het verhaal van O van onder het stof gehaald. Er is geen nieuwe vertaling gemaakt. De vertaling van Adriaan Morriën uit 1969 wordt hergebruikt. Wel zijn enkele zetfouten en in onbruik geraakte woorden geactualiseerd. Oorspronkelijk verscheen het boek in 1954 in Frankrijk, waar het een shock teweegbracht. Ook bij de publicatie van de Nederlandse versie ontstond er ophef. De auteur van de controversiële roman bleef dan ook begrijpelijkerwijs lang anoniem. Het is pas sinds 1994 dat we weten dat Dominique Aury – een vrouw, want velen dachten dat de roman door een man was geschreven – de echte naam is van Pauline Réage. Ze schreef het boek oorspronkelijk als liefdesbrieven aan haar geliefde.
De roman kan simpel worden samengevat. O ondergaat uit liefde voor haar vriend René allerhande sadistische handelingen. Ze wordt geboeid en door meerdere mannen seksueel gebruikt en afgeranseld. Het literaire karakter van het boek wordt door velen geroemd en zij hebben gelijk: in vergelijking met andere hedendaagse erotische verhalen, is het boek behoorlijk goed geschreven. Vijftig tinten grijs van E.L. James betekende in dat opzicht een absoluut dieptepunt. Niettemin kan de lezer wel enige moeite hebben met de mensen die het boek allerlei diepere betekenissen toekennen. Raymond van den Boogaard, die de inleiding van deze uitgave heeft geschreven, probeert met allerlei intellectualistisch gepraat het boek de hemel in te prijzen: ‘De seksualiteit bij Réage is geen hedonistisch project, maar het streven naar transgressie van sociale conventies en persoonlijke remmingen – de gevaarlijke en bevrijdende flirt met de duistere en wrede kant van de menselijke geest, zoals je die ook terugvindt in de erotische werken van de Franse auteur Georges Bataille.’ Ook Adriaan Morriën laat van zich horen in het nawoord (dat al dateert uit 1969): ‘Aan wie zich blind staart op alles wat in Het verhaal van O extreem of schokkend is, ontgaat het dat de roman in de eerste plaats kan worden gelezen als een fabel, zoals ook Het proces van Kafka of De vreemdeling van Camus fabels zijn, en dat in de roman het model van een samenleving wordt beschreven die zich in de onze als mogelijkheid aftekent.’ Zelfs filosoof Etienne Vermeersch vindt dit boek veel beter geschreven dan de bestseller Vijftig tinten grijs en wijst erop dat het op een dieper niveau gaat over mystiek en daarom een band heeft met katholieke heiligen zoals Sebastiaan of Theresia van Avila. Dit alles doet ons echter vergeten dat sommigen Het verhaal van O gewoon als een literair verantwoord pornoboek zien. [Kris Velter] Verberg tekst

Klassieke erotiek in de zin van Sade en Sacher-Masoch. 'O' blijkt te staan voor de Opening in al zijn erotische verschijningsvormen, de O die de magische cirkel vormt 'waar alles om draait' in dit boek van de (gelukzalige) totale vrijwillige Onderworpenheid van de jonge vrouw O. Bij verschijning in 1954 in Frankrijk en 15 jaar later in Nederland kon deze roman nog als 'nieuw en verrassend' gepresenteerd worden omdat er de masochistische fantasieën van een vrouw in aan de orde kwamen, maar nu heeft deze 'erotische classic' ook wel iets verouderds en gedateerds. De meningen lopen dan ook nogal uiteen: "..walgelijk. Ik weiger te geloven dat een vrouw het schreef" (Erica Jong); "Superbe geschreven. Porno met een hoogst literaire snit" (Joost Zwagerman). Ook bekend door de verfilming. Normale druk.