Tekende de auteur (1951) in 'Au revoir là-haut'* (Prix Goncourt 2013) de naweeën van de Eerste Wereldoorlog, dit tweede deel van een driedelig historisch fresco bestrijkt de wankele jaren dertig. Madeleine Péricourt, gescheiden van luitenant Pradelle, de fraudeur uit deel 1, raakt als erfgename, als vrouw en moeder persoonlijk diep betrokken bij de economische en sociaal-politieke onrust. Een typerende mentaliteitsgeschiedenis die opent met de grootse uitvaart in 1927 van haar vader Marcel, de rijke, gerespecteerde bankier, en de tragische val van haar zevenjarige zoon Paul, die daarbij verlamd raakt. Aan Madeleine nu de hachelijke taak, de durf ook, het familiale imperium te leiden, haar gehandicapte zoon veilig naar de toekomst te loodsen en op te boksen tegen de masculiene, misogyne cultuur. De lezer is getuige van de route van haar emancipatie, van vallen, opstaan en terugvechten, een ondermijnend, riskant struikelpad, maar waar ook inspirerende troost en steun haar deel zijn. De schrijver weet tegen de achtergrond van dat kwetsbare Europa het verhaal invoelend uit te bouwen tot een pakkende, gelaagde familiesaga. Verberg tekst