Een meisje wordt vermoord op de trappen van het altaar in een kerk. Rechercheur Aector McAvoy, die afkomt op het gegil, wordt neergeslagen met de handgreep van een machete, door de dader die een bivakmuts draagt. Waarom spaarde de moordenaar McAvoy? En waarom stonden er tranen in zijn ogen? Terwijl zijn team zich met de moord bezig houdt, wordt McAvoy zelf met een andere zaak belast. Hij moet de familie van Fred Stein op de hoogte stellen van diens zelfmoord. Stein was de enige overlevende van een scheepsramp voor de kust van IJsland. Waarom berooft hij zichzelf veertig jaar later op bijna identieke wijze van het leven? McAvoy zoekt een logische verklaring. Hij is een geboren politieman die op zijn intuïtie afgaat en volstrekt maling heeft aan de consequenties daarvan. Zijn onderbewustzijn zegt hem dat er een verband is tussen beide zaken. De dader is geobsedeerd door onafgedane zaken. Heeft hij zelf als enige iets overleefd? Kan hij niet leven met het schuldgevoel en wil hij anderen daarvan verlossen? McAvoy gaat koortsachtig op zoek naar anderen die als enige iets hebben overleefd, want dat er nog meer slachtoffers zullen vallen is zeker — tenzij hij de moordenaar kan stoppen. De mazen van het net is het debuut van David Mark, die handig gebruik maakt van de kennis die hij als misdaadverslaggever heeft opgedaan. Het is een ouderwets opgebouwde thriller zonder uitgesponnen nevenintriges, met vloeiende, humoristische dialogen in een verzorgde taal. De plot boeit en mondt uit in een ontknoping die helaas meer afhangt van toeval dan van de expertise van de protagonist. In tegenstelling tot de proloog is de epiloog weinig overtuigend. De kracht van Mark zit hem vooral in het duo McAvoy en Trish Pharaoh, zijn baas bij de Eenheid Zware georganiseerde Criminaliteit. Er knettert regelmatig vuurwerk tussen de twee, maar ze vullen elkaar perfect aan in het oplossen van misdaden. Trish is de excuustruus: ‘voor elke vrouw of allochtoon die promotie krijgt om het korps een progressief imago te bezorgen, worden twintig kerels van de oude stempel tot inspecteur bevorderd.’ Ze is grofgebekt en niet beschaamd om haar vrouwelijke charmes te gebruiken. McAvoy daarentegen is een kleerkast van een vent met zachtmoedige bewegingen en gebaren, en een meester op het gebied van spreadsheets en databases. Het derde 'hoofdpersonage' is de stad Hull, een spookstad van triplex en graffiti waar mensen dromen van een ander leven. De mazen van het net heeft alle potentieel om uit te groeien tot een reeks.
[Myriam Bellens] Hide text

Eerste deel in een reeks nieuwe detectiveverhalen rond rechercheur Aector McAvoy uit Hull. McAvoy is een reus van een man, maar zachtmoedig, gelukkig getrouwd, met een zoontje en een tweede kind op komst, en wat geheimen in zijn verleden. Het zijn de weken voor Kerstmis en de rechercheur en zijn team krijgen met drie moorden te maken. Drie heel verschillende moorden en slachtoffers, maar ze hebben wel iets gemeen: de slachtoffers waren alle drie de enige overlevenden van een ramp. Een oude man van een vissersboot die veertig jaar geleden verging, een 14-jarig meisje als enige van haar familie bij oorlogsgeweld in Sierra Leone en een junk wiens familie bij een brand omkwam. Een goed geschreven politieroman met een sympathieke hoofdpersoon die al direct goed uit de verf komt, degelijk speurwerk, een aardig en intrigerend plot, een heel spannend einde en voorzien van wat sfeervolle Yorkshire couleur locale. De auteur werkte vele jaren als misdaadverslaggever voor The Yorkshire Post. Dit veelbelovende debuut kreeg goede recensies in de Britse pers, Crimezone gaf het vier sterren. Een tweede deel ‘Original sin’ (nog niet vertaald) is inmiddels verschenen, het derde deel verschijnt in 2015. Vrij kleine druk. www.david-mark.co.uk Hide text