Ook na de dood van striplegende Jacques Martin blijven er nieuwe avonturen verschijnen van zijn helden Alex, Lefranc en Tristan. Dergelijke franchising is een riskante onderneming, want er is heel wat kwaliteitscontrole nodig om zo’n project goed te laten aflopen. Soms lukt het echter wonderwel. We denken daarbij aan de meeste delen van ‘Blake en Mortimer’ die verschenen na de dood van die andere Hergé-helper Edgar P. Jacobs. Bij Martin is de afloop des te twijfelachtiger omdat er ook al tijdens zijn lange leven (de man werd 88) mindere albums verschenen die gebaseerd warren op zijn ideeën, maar zonder zijn tekenwerk of zelfs een volledig scenario van zijn hand.
De hertog van Bourgondië is het twaalfde deel in de reeks. Alles draait rond de zoektocht van Tristan en zijn vriend de priester Prelati naar een alchemist die het levenselixir uit een beroemd boek van de legendarische Roger Bacon moet maken. Ze doen dat in opdracht van hun meester en vriend, de nog veel beruchtere Gilles De Rais. De tocht brengt hen naar Brugge, waar Tristan de alchemist vindt en tevens Filips de Goede tegen het lijf loopt. Die nodigt de blonde jongeman uit om aan de feestzaal van zijn Brussels paleis te komen werken als architect/metselaar. Ondertussen is Tristan het spoor van de alchemist (en de codex) bijster en ontmoet hij steeds een mysterieuze dame die één van de minnaressen van de hertog blijkt te zijn. Zij zorgt ook voor talloze pikante scènes. Tristan maakt een gewelf voor de hertog, maar moet uiteindelijk Brussel hals over kop verlaten.
Het verhaal klinkt nog enigszins aannemelijk als het zo wordt verteld, maar in het geheel zitten talloze ongerijmdheden. Zo staat Gilles de Rais in een stormnacht op de Franse kust en ziet hij daar het schip dat Tristan van Venetië naar Brugge brengt, passeren om het brullend door het onweer aan te sporen. Ook is het belachelijk dat Tristan haast achteloos tot de kringen van de hertog wordt toegelaten. Filips de Goede was immers één van de rijkste en machtigste mannen van Europa op dat moment. Ook het tekenwerk laat veel te wensen over en lijkt met de computer te zijn uitgevoerd. De lijnvoering is te dun en zorgt er vooral voor dat de gebouwen eerder lijken op gefotoshopte oude afbeeldingen dan op echt tekenwerk. Ook de figuren doen onbeholpen aan, zeker wat de gelaatstrekken betreft. Het spreekt boekdelen dat de kafttekening het beste is wat dit deel te bieden heeft qua tekenwerk en inkleuring.
Ten slotte is er één zaak waar het boek de bal niet misslaat. De hertog van Bourgondië is eerder gericht op een volwassen publiek. Commercieel is dit in elk geval een juiste zet, want door het trage ritme appelleert het enkel nog aan mensen die Tristan louter uit nostalgische overwegingen blijven kopen. [Koen De Meester] Hide text

Deel twaalf van een historische stripserie die in de vijftiende eeuw speelt. Tristan heeft in opdracht van de maarschalk van Frankrijk Gilles de Rais een zeldzaam manuscript van Roger Bacon in Venetië opgespoord en meegenomen op een verre reis over zee van Venetië naar Brugge. Eenmaal in Brugge raadpleegt hij een magiër die hem kan helpen de tekst te ontcijferen, maar die wordt ontvoerd. Tristan komt in contact met hertog Filips de Goede van Bourgondië en krijgt de vererende opdracht om als architect mee te werken aan de bouw van de feestzaal van het paleis op de Koudenberg in Brussel, maar onderwijl wordt het manuscript gestolen. En hoe zit het met het levenselixer waarvan Tristan het recept aan zijn opdrachtgever heeft gestuurd? Heeft dat wel zo’n gunstige uitwerking? Grote aandacht voor de historische achtergrond van zowel de scenarist als de tekenaar. Realistische tekenstijl, fraaie inkleuring, speelse lay-out, schitterende weergave van architectuur. Veel tekst. Bevat geweld- en erotische scènes. Kennis van voorafgaande delen wordt verondersteld. Wordt vervolgd. Hide text