Sinds zijn eerste werk in de jaren '80 en na zijn doorbraak in de jaren '90 is James Ellroy een gerespecteerde, gesettelde bestsellerauteur. Niet slecht voor een ex-inbreker, -leegloper, -verslaafde en slipjessnuffelaar, wiens boeken bol staan van racisme, ultrageweld, homofobie, misogynie, antisemitisme, drugs en de lagere lichaamsfuncties.

Zes ruggen is het zelfstandig te lezen vervolg op Amerikaans riool, dat eindigde net voor de moord op J.F. Kennedy. Nogal wat personages uit dat boek doen hier opnieuw hun intrede. Het verhaal focust op Wayne Tedrow, die voor zesduizend dollar (zes ruggen) een klusje moet klaren, maar wordt meegezogen in fatale gebeurtenissen, zijn drang naar wraak, moord, misdaad en samenzweringen. Ook Pete Bondurant en Ward J. Littel zijn weer van de partij. En ja, ze hebben allen te maken met de moord op Kennedy, waarmee het boek opent. Zij doen weer de klusjes, voor Hughes, die Vegas probeert te kopen, voor Hoover, die tegen iedereen is die niet heel erg rechts is, voor de Klan, voor vader Tedrow, voor zichzelf... Dus elimineren ze met kompanen lastige getuigen van de Kennedy-moord, maken ze heroïne aan in Vietnam, proberen ze de onderwereld voor hun doeleinden in te zetten, en ja: zijn hun karweitjes ook van belang voor de moord op Robert Kennedy en Martin Luther King, in 1968. The end. Of beter: de aanzet voor de volgende episode, tot Watergate.

Ellroys werk neemt een bijzondere en welverdiende plaats in in het literaire landschap en is somptueus genoeg om velen te boeien, ondanks de rauwheid. De ontzagwekkende plots leverden hem al het predikaat 'Amerikaanse Tolstoj' op; de schrijver vertrekt van een plot die omvangrijker is dan een gemiddelde roman. Door zijn syncopatische stijl geeft hij massa's informatie in vrij kort (nu ja) bestek. In zijn recentste boeken bedient hij zich zelfs van schuine strepen en razen de woorden maar door zonder interpunctie of werkwoorden, dan wel met een opeenstapeling ervan ("Lichtsporen -- hard en dichtbij. Vlak boven zijn hoofd. Ze schampten langs de dolboorden. Ze doorboorden het teakhout. Zes schoten/zeven/een vol magazijn. [...] Hij schopte Guéry. Hij schopte heel hard. Hij schopte hem van het dek. Hij schopte hem de zee in."), maar in geen geval krijgen we mogelijkheden om te ademen.

De talloze personages zijn bovendien meer dan van bordkarton. De schrijver is nu eenmaal geïnteresseerd in 'de kleine man', of beter, degenen die hun handen vuilmaken voor hen die politiek en geschiedenis bepalen, degenen die de trekker overhalen en die onder het vernis in de obscuriteit blijven: racisten, KKK'ers, corrupte politiemensen, riooljournalisten, fixers, dealers. Met de terugkeer van deze "slechte blanke mannen" (zoals hij ze noemt) in meerdere boeken, leer je hen -- en hun drijfveren -- beter kennen, want Ellroy vraagt voor hen geen begrip maar presenteert hen wel als echte mensen. En dan is er nog de humor: niet vanzelfsprekend, maar zeker aanwezig, soms guignolesk, dan cynisch of sarcastisch, vaak ongrijpbaar gevangen in het jargon van het genre (spijtig voor de vertaler), maar vaak hilarisch voor wie het schoentje past -- bv. de konijnensamenzwering in de nieuwe roman. [Wilfried Poelmans] Hide text

'Ik laat in mijn boeken de verwording van mijn land zien', zei Ellroy onlangs in een interview in Vrij Nederland. In zijn nu al fameuze 'Underworld USA-trilogie' waarvan dit deel 2 is, geeft Ellroy in een mengeling van feiten en fictie zijn versie van een uiterst woelige periode uit de moderne Amerikaanse geschiedenis. In deel 1 'Amerikaans riool'* beschreef hij de periode 1958-1963, en eindigde vlak voor de moord op John F. Kennedy. In deel 2, dat enkele minuten na die moord begint, zijn het de daaropvolgende jaren en de omstandigheden rond de moorden op Martin Luther King en Bobbie Kennedy. L.A politieman Tedrow Jr. krijgt te maken met de al uit deel 1 bekende Bondurant en Littell, hoofdrolspelers bij de moord op J.F. Kennedy, en hun misdadige praktijken. De maffia, rassenrellen, heroïnehandel in Vietnam, gebeurtenissen op Cuba, in Dallas en Las Vegas worden verteld in keiharde met slang doorspekte uiterst korte zinnen die aankomen als mokerslagen. Duistere, complexe, buitengewoon gewelddadige, maar ook zeer indringende en bijzonder knap gschreven roman. Paperback, kleine druk. Hide text