Een advocaat vindt in een tweedehands exemplaar van Kreutzersonate een briefje in het handschrift van zijn vrouw, waarin ze iemand bedankt voor een mooie avond. Gek van jaloezie begint de advocaat aan een zoektocht naar de bestemmeling van het briefje. Ergens anders in hetzelfde Jeruzalem krijgt een verlegen maatschappelijk werker een bijbaantje aangeboden als verzorger van een jonge patiënt in een comateuze toestand. Hij zal jarenlang aan het bed van de zieke waken.
Zowel de advocaat als de maatschappelijk werker zijn Israëlische Arabieren uit de Driehoek, een grotendeels Arabisch gebied in Galilea. Ze kennen elkaar niet, maar hun levens raken net als de verschillende vertelperspectieven van de roman in elkaar verstrengeld. Amier, de verpleger, blijkt een oude kennis te zijn van Laila, de vrouw van de advocaat. Zijn patiënt Jonathan fascineert hem zodanig dat hij beetje bij beetje zijn identiteit gaat overnemen.
Beide hoofdpersonages kampen met een minderwaardigheidscomplex. Ze zijn onzeker tegenover vrouwen, wat bij de advocaat tot uiting komt in ziekelijk wantrouwen en bij Amier in schuchterheid. De aandoenlijkste passages zijn die waarin hun pogingen beschreven worden om Laila te versieren. Maar ook hun nationaliteit maakt hen onzeker. Amier verbreekt bijna alle banden met zijn alleenstaande moeder omdat hij zo joods wil worden als de studenten in de opleiding fotografie, tot welke hij tot zijn grote verrassing toegelaten werd. De advocaat heeft een peperdure auto gekocht en leest grote westerse romans om een culturele achterstand weg te werken die hem parten speelt in zijn contacten met niet- Arabische collega’s. 
Kashua is zelf een Israëlische Arabier. Hij heeft een paar aloude thema’s als jaloezie en bedrog toegepast op de ervaringen van de Arabische minderheid in de joodse staat, en verwerkt in een intrige die van Tweede persoon enkelvoud een pageturner maakt. Het lijkt geen rol te spelen hoe hard je je best doet om Hebreeuws te leren of investeert in statussymbolen, altijd word je met je positie als tweederangsburger geconfronteerd. Zich al te bewust van alle uiterlijke schijn raakt de advocaat er zeer makkelijk van overtuigd dat zijn zorgvuldig opgebouwd huiselijk geluk maar een illusie is die al met de vondst van een stom briefje uit elkaar kan spatten.
Kashua imponeert met deze roman. Zijn stijl is realistisch, op het analytische af, en daarmee schatplichtig aan die van andere grote Israëlische auteurs als A. B. Yehoshua (aan wiens roman De minnaar dit werk wel heel erg doet denken, zowel qua thema als opbouw) en Amos Oz. Erg origineel is de techniek met de twee in elkaar lopende verhaallijnen op het eerste zicht niet, maar gaandeweg beginnen de lezer de gelijkenissen tussen de advocaat en Amier op te vallen, alsof ook op dit vlak met identiteiten wordt gespeeld. Kashua houdt ervan om de achtergrond waartegen alle bouwsteentjes van het verhaal gestapeld worden, breed te schetsen en uitgebreid te verklaren. Op die manier blijkt een op zich al sterk verhaal over een driehoeksverhouding uiteindelijk een briljante roman met een zeer geladen inhoud.
[Freek Adriaens] Hide text

Een naamloze hoofdpersoon, die consequent de advocaat wordt genoemd, maakt een huwelijkscrisis door, die uitmondt in een waanzinnige jaloerse zoektocht, als hij op een dag een door zijn vrouw geschreven lief bedankbriefje in een door hem gekocht tweedehands boek vindt. In de advocaat woedt een wrange en soms lachwekkende tweestrijd. De andere hoofdpersoon is een jonge maatschappelijk werker (ik-persoon), ooit werkzaam in de verslaafdenopvang in Oost-Jeruzalem, waar hij zo’n zeven jaar geleden na een Arabisch studentenfeest van een stagiaire een lief bedankbriefje ontving. In zijn avonduren zorgt deze ik-persoon voor de joodse comapatiënt Jonathan. Deze saaie, slecht betaalde baan ontwikkelt zich naar een ontdekking voor de passiefotografie, die uitmondt in een identiteitswisseling. Israëlische roman, waarin twee verschillende verhalen samen komen. Het boek wordt afwisselend verteld vanuit het gezichtspunt van twee mannen met een Arabisch-Israëlische identiteit. Lange uitwijdingen over achtergronden en gedachtewereld van hoofdpersoon, met regelmatig vrij lange zinnen. Een bijzondere roman over een huwelijkscrisis en het belang van een Arabische of joodse identiteit in een joodse omgeving. Kleine druk. Hide text