Ellen is een van drie hechte vriendinnen uit de derde klas. Ze is een doodnormale puber die zichzelf te dik vindt en die bij haar vader, en zijn vriendin Anna en haar halfbroertje Eggs ergens in een stadje in Engeland woont. De vakanties brengt dit nieuw samengesteld gezin steevast door in het buitenverblijf in Wales, een niet erg opwindende plaats voor Ellen. Tijdens een van hun vakanties leert Ellen daar Dan kennen, een aardige jongen die jammer genoeg niet echt knap en bovendien knettergek is. Na de vakantie vertellen de meisjes over elkaars amoureuze avonturen, waarop Ellen fantaseert over haar zogezegd vriendje Dan, die een kruising blijkt te zijn tussen de echte Dan en een jongen die de eerste dag van het schooljaar tegen haar opbotst. De eerste schooldag mag ze bovendien al meteen nablijven omdat ze te laat arriveert. Nadia, Ellens vriendin, heeft een heus vriendje, Liam, een echte spetter die achteraf meer een klier blijkt te zijn, die zijn pijlen richt op onschuldige meisjes die hij achteraf bedankt voor bewezen diensten. Liam wordt dan ook tijdig gedumpt. Op een dag staat de echte Dan op een feestje. Ellen schaamt zich rot, maar uiteindelijk valt Dan in de smaak bij haar vriendinnen door plots moedig op te treden. Dan is stapelgek op Ellen, maar Ellen heeft iets meer tijd nodig om te beseffen dat 'gewone' Dan echt wel oké is.

Het boek handelt over verliefde vriendinnen, maar heeft ook oog voor papa's en stiefmama's en halfbroertjes en hun onderlinge relaties. Puber Ellen vertelt haar verhaal met flair en zin voor humor en zelfrelativering. Het verhaal heeft een hoog herkenbaarheidsgehalte: het nablijven op school, de kalverliefdes, de fantasievriendjes, de stoere verhalen, en de ouder-kindrelaties. Daarnaast is er ook plaats voor de anti-held, die veel sympathie krijgt en op die manier zijn plaatsje verovert. Het resultaat is een leuk, maar nooit verrassend boek over verliefde vriendinnen, maar vooral over meisjes met een hechte vriendschapsband en de daarbijhorende onzekerheden. De schrijfster weet zich op een schitterende manier in te leven in de huid van een tienermeisje, hoewel pubers van nu allicht wel andere helden zullen hebben dan John Lennon of Frida Kahlo.

Dit is het eerste deel in de 'Vriendinnen'-serie van Jacqueline Wilson. Hierna zullen nog drie boeken van de vriendinnen verschijnen. Wilson heeft ondertussen al meer dan zeventig boeken geschreven en is er in Engeland meermaals voor bekroond. Enkele van haar boeken zijn verfilmd, zoals o.m. De Tweeling (De Leeswelp 2003, p. 296). Een knalgele kaft met een fuchsia roze hart en een liefdesbriefje moet jonge pubers overtuigen. Toch is de originele Engelse coverversie iets veelzeggender. [Ingeborg Huyssen] Masquer le texte

De 13-jarige Ellen vindt zichzelf te dik, heeft puistjes en bovenal heeft geen vriend. Om toch tegen haar twee vriendinnen op te bieden, bombardeert ze de 12-jarige Dan, een jongen die ze tijdens de vakantie heeft ontmoet, tot haar bloedmooie 17-jarige vriend. Maar dan komt Dan plotseling opdagen. Eerste deel uit de serie 'Vriendinnen', waarin veel zaken waar pubermeiden mee zitten de revue passeren (verliefd, ruzie met ouders, jonger broertje, uiterlijk, school, etc.). Met vaart, in de ik-vorm (vanuit Ellen) geschreven, bevat soms een moeilijk woord (catatonische trance). Woorden met nadruk staan cursief gedrukt, de briefwisseling tussen Ellen en Dan heeft een ander lettertype. Na elk hoofdstuk is er een lijst van negen punten variërend van favorieten tot dingen die Ellen haat. In de titels van de negen hoofdstukken zit ook een opbouw naar negen toe. Brede marges en een ruime interlinie zorgen voor een overzichtelijke bladspiegel. De auteur heeft verschillende Engelse prijzen gewonnen, zoals de Whitbread Fiction Award en de Guardian Children's Fiction Award. Heerlijk boek voor meiden vanaf ca. 12 jaar, dat in een ruk uitgelezen zal worden. Masquer le texte

Wanneer Ellens vriendinnen Maud en Nadine beide met een vriend komen aanzetten, wil zij ook wel best een liefje. Alleen ... ze heeft er geen. Daniël, de jongen die ze op vakantie heeft leren kennen, lijkt niet echt geschikt. Hij is wel lief en vooral smoorverliefd op haar en bovendien schrijft hij supergrappige liefdesbrieven, maar hij is te jong en ziet er niet zo knap uit als Ellen graag zou willen. Op weg naar school loopt ze wel een hele mooie jongen tegen het lijf en ze begint te fantaseren dat ze vrienden zijn. Ellen vertelt honderduit tegen haar vriendinnen over haar ver weg wonende, knappe, romantische, maar helaas slechts imaginaire vriendje Dan. Het is allemaal best geloofwaardig en ze gelooft het bijna zelf. Totdat de echte Daniël op een feestje komt aanzetten ... In dit verhaal ontbreekt elke vorm van diepgang. Je krijgt wel af en toe een beeld van de twijfels van de ik-figuur, Ellen, of het niet beter zou zijn de waarheid te vertellen, maar daar blijft het bij. Ook de ommekeer in de relatie die Ellen heeft met haar stiefmoeder is niet erg geloofwaardig en de huwelijksproblemen lijken er, in een halfslachtige poging de oppervlakkigheid te overstijgen, gewoon bijgesleept. Zelfs chicklit mag wat meer om het lijf hebben dan alleen maar coole feestjes en verliefde tieners die verhalen verzinnen over hoe geweldig en knap hun (niet-bestaande) vriendje is. Tussen de hoofdstukken vind je lijstjes van negen opdrachten, negen goede voornemens, negen helden en heldinnen, enzovoort, tot negen meest gênante situaties. Misschien dat pubermeisjes die niet willen onderdoen voor hun vriendinnen zich hier wel in herkennen en er hun leesplezier dan wel in vinden.

Masquer le texte