Essays van en over de Weense polemist Karl Kraus (1874-1936). Toen de Amerikaanse schrijver Jonathan Franzen (1959) begin jaren tachtig voor zijn studie Duits in Berlijn was, las vertaalde hij Kraus. In zijn eenmanstijdschrift Die Fackel bekritiseerde deze de corruptie van de Oostenrijkse kranten en de hypocrisie van de stukjesschrijvers. Kraus' woede, ook gericht op het dubieuze taalgebruik, herkende Franzen. Door essays van Kraus, o.a. over Heine, te vertalen, wil hij niets minder dan de Amerikaanse roman redden. De technologie, en vooral de social media, vormen een gevaar voor het oprechte taalgebruik. De kunst maakt het leven in de war, vindt Franzen met Kraus. Zijn weerstand tegen de massaconsumptie en -reproductie wil hij vormgeven door romans te schrijven die woorden als 'vrijheid' en 'democratie' weer inhoud geven. Geëngageerde voetnoten als essay bij Kraus-vertalingen. Voor de liefhebber van de romancier Franzen een gecompliceerd, maar boeiend essay over schrijven, taal en maatschappelijke betrokkenheid. Masquer le texte