Markus Heitz heeft naast zijn meest bekende werk De dwergen ook een reeks urban fantasy-thrillers geschreven, waarin het occulte en bovennatuurlijke de hoofdrol spelen. Zo waren weerwolvende het onderwerp in Ritus en sanctum, en maakten we in Kinderen van Judas kennis met vampiers. Bloedportaal gooit het wederom over een andere boeg. In een episch verhaal moeten de hoofdrolspelers voorkomen dat een portaal wordt geopend om het kwaad toe te laten tot deze wereld.

Will Gul is bloemist en krijgt het aanbod op het huis van een excentrieke miljardair te passen. Dit lijkt een droomjob, maar al snel blijkt dat niets is wat het lijkt. Er bevindt zich in het huis een artefact dat daar lang geleden werd opgesloten. Een sekte wil dit relikwie tot elke prijs in handen krijgen en gebruikt daartoe alle middelen. Saskia is kokkin, die daarnaast nog een andere passie heeft: het schermen. Het leven lijkt zijn gewone gangetje te gaan, totdat Saskia tijdens een duel diepe sneeën oploopt die een vreemd brandmerk vormen. Hierdoor wordt de gave die in haar sluimert geactiveerd. Terwijl Hamburg geteisterd wordt door een verschrikkelijke vorm van de zwarte builenpest, moeten zij zien te overleven en de wereld te redden van de totale ondergang. Het portaal in kwestie kan enkel geopend worden als vijf magische artefacten worden samengebracht. Verschillende facties proberen deze artefacten te pakken te krijgen voor eigen doeleinden. Dat is het uitgangspunt van dit boek.

In een kluwen van verhaallijnen verliest Heitz nooit het noorden en klikt alles logisch op zijn plaats. Enkele van de personages uit de vorige delen maken op een logische manier opnieuw hun opwachting. De personages en gebeurtenissen zijn ook omgeven met het nodige mysterie, waardoor je als lezer wil weten hoe de vork in de steel zit. Het boek laat zich vooral opmerken door zijn ijzingwekkende visuele opening. Daarna gooit Heitz het ene mysterie na het andere in de strijd, en bouwt zo verder aan een fascinerend geheel.

Hier en daar kan je echter bedenkingen hebben bij de acties die de personages ondernemen. Binnen deze setting vergt het echter enige willing suspension of disbelief om niet voortdurend in vraag te stellen waarom de personages de meest logische stap niet ondernemen. Dat is dan ook meteen het grootste minpunt van het verhaal. Je vraagt je steeds af waarom ze niet meteen gebruikmaken van de voorgestelde oplossing om van een artefact af te geraken als ze er één in hun bezit hebben. Heitz had hiermee rekening moeten houden. Ondanks dit minpunt, waardoor je je soms afvraagt of je je tijd niet zit te verdoen, is dit toch het beste deel uit de redelijk goed te smaken reeks urban fantasy-thrillers. Wat zeker is, is dat het nog niet het laatste is. [Bert Jacobs] Masquer le texte

De jonge bloemist Will Gul wordt gevraagd om een tijdlang tegen een prima vergoeding op het buitenverblijf van een excentrieke miljonair te passen. De droomklus ontaardt snel in een nachtmerrie. De villa bevat een geheime kamer waarin zich een artefact bevindt dat in staat is om een poort - een bloedportaal - naar een andere wereld te openen. Wills leven is in gevaar wanneer een sekte te allen prijze de relikwie in handen wil krijgen; het lot vermengt zijn bestaan met dat van de aardige kokkin Saskia die in werkelijkheid een eeuwenoude heldin is. Ze komen in een maalstroom van avonturen en een alternatieve realiteit terecht. Markus Heitz is drievoudig winnaar van de Deutscher Phantastik Preis en scoorde in de Lage Landen vooral met zijn 'De dwergen'-boeken en de cyclus 'De donkere tijd'. Adembenemende en fantasierijke avonturen die zich aaneenrijgen in een hoog tempo. De stijl is wat kneuterig door de gezwollen emoties, maar daar storen de talrijke fantasyliefhebbers zich niet aan. Kleine druk. Masquer le texte