De Duitse auteur Markus Heitz, bekend van onder meer de reeks 'De Donkere Tijd' en de boeken Drakenvuur en Drakenkeizer, laat in Judaszoon zien dat hij de titel van beste Europese fantasyschrijver meer dan waard is. Judaszoon is het tweede deel van Heitz’ driedelige vampierenreeks, die je interessant genoeg niet per se in de typische volgorde moet lezen. De auteur maakt in elk boek duidelijk over welke verschillende vampiersoorten het gaat: vooraan in het boek staat er zelfs een lijst.
In tijden waar men je met verhalen rond vampiers om de oren slaat, werkt Heitz’ kijk op de vampierenwereld verfrissend. In tegenstelling tot bijvoorbeeld de 'Twilight'-saga is er in Judaszoon amper sprake van romantiek en clichés. Vooral de duistere en lugubere kantjes van de bloedzuigers, zoals de primitieve drang om mensen te doden en vervolgens hun bloed te drinken, komen naar boven: ‘Hij scheurde de kraag van de dikste man open en sloeg zijn tanden in de natte, koude huid, reet die open en dronk kreunend van genot.'
Het verhaal bestaat uit vier grote delen. In elk deel is het hoofdpersonage een vampier die op zoek gaat naar zijn eigen identiteit. In hun vorig leven waren alle vampiers immers gewone mensen, sommigen zelfs met een gezin. Elk van hen is na zijn dood om de een of andere reden in een bloedzuiger getransformeerd. Stuk voor stuk willen ze weten of ze voor eeuwig vampier zullen blijven, en of er een manier is om de vloek te verbreken.
Door het feit dat de tijdsaanduiding telkens boven elk hoofdstuk staat, wordt het verhaal zeer duidelijk geplaatst in tijd en ruimte. Het grootste deel van het boek speelt zich af in Frankrijk in het jaar 1781, vlak voor de Franse Revolutie. Ook al schrijft Heitz fantasyverhalen, toch maakt hij het voor de lezer nooit moeilijk om het boek meteen te begrijpen. [Robyn Uytterhoeven] Masquer le texte

De Kinderen van Judas zijn een elite van vampiers die zichzelf uitverkoren wanen en de mens als vee beschouwen. Hun vaste vijanden zijn de roedels van weerwolven. Waarom, is misschien duidelijk voor wie de vier vorige delen van deze reeks kent: 'Ritus' (2008)*, 'Sanctum' (2008)**, 'Kinderen van Judas' (2009)*** en 'Bloedportaal' (2010)****, waarop dit aansluit. De vampier Sia ervaart het eeuwige leven als een vloek en probeert haar nazaten te doden als ze de bloedwaanzin ervaren. Dan duikt haar halfbroer Marek op die haar probeert tegen te houden. In verschillende lange verhalen die zich afspelen in het verleden (1781-1790) krijgen we de belevenissen van drie personages die tenslotte een persoon blijken te zijn die ernstig schizofreen is, zowel psychisch als fysiek, want het lichaam past zich aan. Een heel complex verhaal, maar toch te volgen (je kunt wel beter de vorige romans eerst lezen). Extreem bloederig en gewelddadig, en een nieuw inzicht in het vampirisme. Degelijk uitgewerkte personages en historische background. Kleine druk. Masquer le texte