De vrouw die een jaar in bed ging liggen is de laatste roman van Sue Townsend, de schrijfster die beroemd is geworden met de reeks dagboeken van Adrian Mole. Vanaf de eerste bladzijde leren we het hoofdpersonage Eva Beaver kennen in haar dagelijkse omgeving. Ze is een fiere vijftigjarige vrouw die niemand ooit zonder lipstick van Chanel heeft gezien. Eva is de spilfiguur van het gezin Beaver, dat ze in haar eentje draaiende houdt. Wanneer ze op een dag de tomatensoepvlek op de armleuning van haar zelfgeborduurde stoel van zijden damast opmerkt, wordt het haar te veel. Ze kiepert de rest van de soep ook over de stoel, kruipt in bed en bedenkt ze wat ze de rest van de dag allemaal niet zal doen: ‘de wasmachine vullen, de stofzuiger de trap opsleuren of de kasten en laden opruimen, […], niet meer een borstel in diverse bescheten toiletten steken of […] dingen die beneden hoorden boven oppakken en naar beneden brengen of dingen die boven hoorden beneden oppakken en naar boven brengen […].’
Eva's beslissing om in bed te gaan liggen komt er niet zomaar. De mensen in haar omgeving lijken er de directe aanleiding toe te vormen. Haar man Brian heeft meer aandacht voor zijn astronomisch onderzoek dan voor haar en blijkt in zijn schuur achter het huis niet alleen de sterren te onderzoeken, maar ook een tweepersoonsbed uit te testen met zijn maîtresse. De tweeling Brian Junior en Brianne zijn hoogbegaafde, wereldvreemde tieners die niet in staat zijn tot sociale contacten en de priemgetallen moeten afgaan om te kunnen kalmeren. Eva weet niet waarom ze precies in bed ligt, maar sluit een ‘zeventien jaar lange postnatale depressie’ niet uit. Daarenboven duiken er te pas en te onpas heel wat vreemde personages op aan Eva's bed, zoals Poppy, het geschifte studiegenootje van de tweeling met haar hang naar aandacht en geld. Toch komen er ook mensen naar Eva toe die om haar geven, al weet ze zichzelf tegenover hen geen houding te geven. Eva weet eigenlijk maar één ding: ze moet in bed blijven liggen. Dat zal ze uiteindelijk een jaar lang doen, terwijl ze steeds meer vat verliest op de wereld om haar heen.
Het absurde verhaal over Eva Beaver is bij momenten bijzonder geestig. Het boek telt 69 korte hoofdstukken, waardoor het geheel ook licht verteerbaar blijft. De plot is vrij eenvoudig, waardoor je het boek even kan wegleggen om nadien de draad gemakkelijk weer op te pikken. De grote verhaallijn wordt immers vooral interessant gehouden door de vele kleine gebeurtenissen die de verschillende Beaverkarakters meemaken. Townsend beschrijft die met veel gevoel voor humor. Tegelijkertijd klaagt ze op postmoderne wijze ook de druk aan die op de moderne vrouw wordt gelegd, waardoor die geen andere mogelijkheid meer ziet dan een jaar in bed te gaan liggen. [Nele Beeckmans] Masquer le texte

Eva Beaver uit Leicester (getrouwd met een wetenschapper en moeder van een neurotische, hoogbegaafde tweeling die net het huis uit is) besluit uit onvrede met haar bestaan een jaar in bed te blijven. Het ontwricht de mensen om haar heen. Na verloop van tijd haalt ze met haar actie Facebook, de televisie, krijgt ze speciale gaven toegedacht en wordt haar huis een soort bedevaartsoord. Mensen gissen: is ze gek, heeft ze straatvrees, is het een trauma, is ze een medium, kan ze voorspellen? En wie of wat krijgt haar uit bed? Een hilarisch boek over een echtgenote en moeder die plotseling al haar werkzaamheden staakt en daardoor haar omgeving in totale verwarring brengt, niet het minst haar overspelige man. Het verhaal beweegt tussen hilarisch en serieus, roept herkenning op maar ontroert ook. Het boek verschijnt als tweede uitgave in de serie LINDA.boeken, een samenwerkingsverband tussen het glossy tijdschrift en uitgeverij Nijgh en Van Ditmar. De schrijfster (1946-2014) werd bekend door haar bestsellers over het leven van Adrian Mole. Vrij kleine druk. Masquer le texte